سلام مهدي ... خوفي؟

به نظرم يه موقع هايي هس كه وقتي قافيه خيلي خيلي راحت باشه، برعكس؛ كار شاعر خيلي خيلي سخت ميشه. مث يه جور سهل و ممتنع... علتش اينه كه راحتي قافيه هم مي تونه يك جور اطناب ناخواسته رو به شعر تحميل بكنه و هم اينكه ساخت و انتخاب مضمون از بين انبوه تصويرها و ايده هايي كه براي هر قافيه هست، خيلي سخت مي شه. مثل اون غزل فوق العاده "سايه" كه با هم شنيديم . با قافيه مشابهي كه با اين غزل داشت.

اين مقدمه رو نوشتم كه گفته باشم كه چقدر اين غزل، زيباس و شاعرش چقدر خوب و پخته از پس اين سختي بر اومده... سخته برام فقط يه بيت رو به عنوان بيت الغزل انتخاب كنم! شايد بيت چارم... شايدم ششم... يا شايد...

مرسي مهدي شهابي