حلقه شعر بيداري به مناسبت حماسه 9 دي

سه شنبه 6 دي ماه 90 از ساعت 17 الي 19
مکان: تبريز خ پاستور جديد مابين فدک و شهيد جديري کوي شهداي 28 دي پلاک 20
دفتر مطالعات جبهه فرهنگي انقلاب اسلامي آذربايجان شرقي
www.rahtabriz.ir

عالي بود مثل هميشه

درود مهدي شهابي عزيز

نميداني چقدر خوش‌حالم از خواندن غزل‌هايت. خيلي خيلي خيلي حال كردم. چقدر خوش‌شانسم من كه تو وبلاگم كامنتت رو ديدم و به اينجا اومدم. اهل اغراق نيستم غزلات خيلي خوبن. الان تونستم غزل‌هاي روي صفحه رو بخونم اما سر فرصت تمام آرشيوت را خواهم خواند. موفق‌تر باشي. راجع به غزل آخر، بيت يوسفت محشر بود. فقط يه نكته كوچولو. دستي كه معشوق رو چيره باشه شايد خيلي خوب نباشه يه ذره عيني ترش دستي كه لمس كرده، نوازش كرده . يا ... . به نظر من اينا از چيده بهتره.

سلام. خيلي خوشحالم از آشنايي با شما.ممنون از دعوتتون. غزل بسيار زيبايي خواندم.پايدار باشيد. ضمنا اگر با تبادل لينک موافقيد بفرماييد که سخت مشتاقم.

سلام مهدي جان

تقريبن هر موقع به نت بيام، اينجا جزو انگشت شمار جاهايي ست که "ناخودآگاه دوست م.." اِ نه! منظور ناخودآگاه سر ميزنم.

سه بيت اول + بيت آخر رو بيشتر دوست داشتم، بيت دوم بهترينش بود _در نظر حقير_

مصرع دوم ِ بيت اول درسته که "کوتاه" توضيح اضافي ست، ولي دوست داشتم "معدود" اولش نميومد، اينطوري از فضا بيشتر استفاده کرده بودي، مثلن ميتونستي توصيفي براي خنده هات بذاري يا..
بيت چهارم رو تا شرو کردم به خوندن، چشمم به قافيه_آه_ خورده بود و سه نقطه ي بعدش، منتظر ِ اتفاقي بودم که "آه" بدون خبر ِ شاعرش کشيده بشه! يعني خبري نباشه، و من وقتي به قافيه ميرسم.. آه.. بکشم!

مهدي؟ معلومه دارم چي ميگم؟! بگو "اوتان!"
بهرحال "بايد" بدوني که دوستت دارم..

به به!

واقعا لذت بردم. يه غزل قوي با حس فوق العاده! چسبيد!

زنده باشين.

دوست مي دارم...

.

خوشحالم آپ کردي

بر مي گردم...

سلام مهدي داداش